Tematem
dzisiejszego wpisu są klastery. Słowo
to pochodzi od angielskiego „cluster” i dosłownie oznacza wiązkę.
W
muzyce jest to wielodźwięk utworzony z dźwięków sąsiadujących
ze sobą w skali1.
Natomiast
w biologii pojęcie to określa grupę blisko leżących siebie
genów, które kodują spokrewnione białka2.
W
informatyce znowu termin ten oznacza grupę połączonych,
współpracujących ze sobą, jednostek komputerowych, mających na
celu udostępnianie zintegrowanego środowiska pracy3.
Jak
widać na powyższych przykładach, klaster jest pewnym zbiorem,
całością złożoną z pomniejszych elementów.
O
klasterze można mówić, gdy pojawiły się co najmniej
trzy gesty o podobnym
przekazie4.
Za
przykład posłużyć tu może gest pocierania brody, który
sygnalizuje, że osoba go wykonująca podejmuje decyzje lub coś
rozważa. Gdy zachowuje przy tym postawę otwartą, a zaraz potem
pochyli się lekko w przód, możemy przypuszczać, że zgodziła się
ze stawianą jej propozycją. Jeśli jednak zobaczymy „objawy”
zamknięcia się (krzyżowanie rąk i nóg, odchylanie do tyłu,
odgradzanie się od rozmówcy przedmiotami, itp.), to prawdopodobnie
odpowiedź będzie odmowna.
Nie
dajcie się zwieść pochopnej ocenie. Szukanie klasterów pomoże
się przed tym uchronić.
1http://www.slownik-online.pl/kopalinski/CE0C5E00CB57EB99C12565E800440AF7.php
2http://pl.wikipedia.org/wiki/Klastry_gen%C3%B3w
3http://pl.wikipedia.org/wiki/Klaster_komputerowy
4Carol
Kinsey Goman, Komunikacja Pozawerbalna, ISBN 978-83-62304-46-2, S.26
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz