IV, Podsumowanie

Dotychczas poznaliśmy trzy, moim zdaniem najważniejsze, zasady odczytywania języka i mowy ciała. Starajmy się o nich pamiętać, gdyż zaniechanie szukania klasterów czy brak porównania z zachowaniem podstawowym może niejednokrotnie wprowadzić nas w błąd.

Proponuję wyrobić w sobie nawyk powtarzania w myślach czegoś w stylu: „Jeden! Kontekst. Dwa! Klastery. Trzy! Baza.” Wiele drużyn ma swoje okrzyki bojowe, które pomagają im zebrać siły przed ważnymi meczami. Dlaczego my nie mielibyśmy posługiwać się własnym? :)

Logo już mamy: 

Jest jeszcze jedna istotna rzecz, o której należy pamiętać. Nie pisałem o niej w osobnym poście, ponieważ w Polskich realiach nie ma aż tak dużego znaczenia. Chodzi mi o różnice kulturowe.

Istnieją kultury określane jako kontaktowe, w których ogólnie możemy pozwolić sobie na więcej (stosować dotyk podczas rozmowy, zachowywać nieco mniejszy dystans, itp.) oraz niekontaktowe takie postępowanie może zostać uznane za nieodpowiednie czy nawet napastliwe.

Do obszarów kultur kontaktowych zaliczamy m.in.: Francję, Amerykę Łacińską i Grecję.

Jako niekontaktowe uznaje się m.in. terytoria Japonii, Niemiec czy Wielkiej Brytanii.¹

Carol Kinsey Goman wyróżnia także podział na kultury kontekstowe (np. słowiańska, śródziemnomorska) i merytoryczne (głównie kraje germańskie i anglojęzyczne).²

Istnieje jeszcze wiele klasyfikacji i schematów, jednak myślę, że nie ma potrzeby szczegółowego ich omawiania. Zainteresowanym polecam publikacje źródłową.

---

1Carol Kinsey Goman, Komunikacja Pozawerbalna, ISBN 978-83-62304-46-2, s.176

2Carol Kinsey Goman, Komunikacja Pozawerbalna, ISBN 978-83-62304-46-2, s.179